Jak leczyć nerwicę wegetatywną
Jak leczyć nosiciela salmonelli
Jak leczyć oparzenia słoneczne
jak leczyć Uzależnienie alkoholowe
jak leczyc wezly chlonne
Jak leczyć Wirus HPV
jak leczyć zapalenie okostnej
jak leczyć zatrucia żołądkowe
jak leczyć bakterie
jak leczyć egzema
Widzisz wypowiedzi wyszukane dla zapytania: Jak leczyć naderwany mięsień
Temat: Zwichnięcia ,złamania i skręcenia
Najpierw trochę teorii:
Zwichnięcia
Zwichnięcie -zwichnięciem nazywamy takie uszkodzenie, w którym dochodzi do chwilowej bądź trwałej utraty kontaktu powierzchni stawowych, przemieszczenie kości w torebce stawowej lub całkowite wyciągnięcie z niej kości. Zwichnięciu może towarzyszyć uszkodzenie struktur wewnątrzstawowych (więzadeł, chrząstki, łąkotek) oraz naciągnięcie bądź rozerwanie torebki stawowej. Staw jest niestabilny, a dodatkowo może dojść do uciskania tętnic lub nerwów.
Przyczyny
Urazy - nagłe zadziałanie siły powodującej przesunięcie powierzchni stawowych
Porażenne - zwiotczenie mięśni stabilizujących staw
Wrodzone - tzw. wrodzona dysplazja stawu powstała wskutek zaburzeń rozwojowych
Patologiczne - wskutek uszkodzenia powierzchni stawowych przez proces zapalny lub nowotworowy
Objawy zwichnięć
Rozerwanie torebki stawowej
Puchnięcie
Silny ból
Krwiak (siniak)
Obrzęk
Towarzyszy im:
ból (spoczynkowy lub przy ruchach),
obrzęk ("opuchlizna"),
zasinienie (wylewy krwi),
patologiczne zwiększenie zakresu ruchów (palec zgina się w drugą stronę).
Skręcenia
Skręcenie -uraz polegający na przekroczeniu fizjologicznego zakresu ruchu w stawie. Na skutek skręcenia może dojść do uszkodzenia torebki stawowej, więzadeł, chrząstki stawowej, a niekiedy także uszkodzenia fragmentów kostnych.
Objawy
ostry ból w okolicy stawu-ogranicza jego ruchomość,
rozległy obrzęk i krwawy wylew w miejscu naderwanych włókien oraz śródstawowy wysięk.
Złamania
Złamanie całkowite przerwanie ciągłości kości (gdy dochodzi do przerwania niecałkowitego określa się je jako nadłamanie, łac. infractio). Podział złamań w zależności od mechanizmu urazu:
* złamania na skutek zgięcia (dotyczące najczęściej trzonów kości długich);
* na skutek skręcenia, obie części złamanej kości są wobec siebie zrotowane wzdłuż osi kości;
* na skutek przesunięcia (szczególną podatność na nie wykazują szyjki kości udowej i ramiennej);
* na skutek rozerwania (tak zwane złamanie awulsyjne) - dochodzi do nich gdy przyczepy więzadeł i mięśni są mocniejsze niż kość.
Ze względu na przebieg szczeliny złamania wyróżnia się:
* złamanie skośne,
* złamanie poprzeczne,
* złamanie spiralne,
* złamania wieloodłamowe.
Szczególnymi odmianami złamań są:
* złamanie patologiczne,
* złamanie zielonej gałązki,
* złamanie zaklinowane,
* złamanie otwarte,
* złamanie przewlekłe.
Złamania można również podzielić na:
* złamania proste (np. złamanie kości długich),
* złamania złożone (np. złamanie miednicy),
Nie jest natomiast "prawdziwym" złamaniem niezmiernie rzadko zachodzące złamanie prącia.
Objawy złamania:
* patologiczna ruchomość kości,
* nieprawidłowe ułożenie,
* trzeszczenie (łac. crepitatio) odłamów kości.
Mniej swoistymi objawami złamania kości są: obrzęk, ból i krwiak.
Do złamań kości - samoistnych lub nawet przy niewielkich urazach - często dochodzi w przebiegu osteoporozy.
Leczenie złamań może być zarówno zachowawcze (opatrunek gipsowy po repozycji) jak i operacyjne.
źródłowww.wikipedia.pl
Każdy z tych urazów jest na pewno bardzo bolesny naszcześcię doznałem tylko 1 z nich czyli zwichnięcia.Czy mieliście kiedyś do czynienia z taką kontuzją?Marojuve(:* glina) może tutaj coś napisać bo wie o tych sprawach co nie co...
Temat: OPOJE
TENDOSAN®
PŁYN DO WCIERAŃ DLA KONI I BYDŁA.
SKŁAD
Ol. Terebinthinae - 0,050 ml
Ol. Ricini - 0,010 ml
Camphora - 0,100 g
Iodum - 0,120 g
Kalium iodatum - 0,025 g
Solvens ad 1,0 ml
WŁAŚCIWOŚCI
Preparat wywołuje lekki odczyn zapalny i prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych,
zarówno w skórze jak i w tkankach głębiej położonych - mięśniach, ścięgnach, stawach.
TENDOSAN przyśpiesza resorbcję wysięków zapalnych oraz pobudza procesy
metaboliczne komórek. Intensywniejsze wcieranie może powodować stan zapalny skóry
i tkanek głębiej leżących. Wywołane w ten sposób ostre zapalenie doprowadza do
częściowego lub całkowitego wyleczenia procesów chronicznych.
WSKAZANIA
Preparat stosuje się u koni i bydła w następujących schorzeniach:
- podostre i przewlekłe stany zapalne ścięgien, pochewek ścięgnowych i kaletek
(na tle naciągnięcia, naderwania, stłuczenia i innych urazów),
- podostre i przewlekłe stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych
(na tle skręcenia torebki stawowej itp.),
- zapalenie włókniste lub kostniejące (nakostniaki) okostnej,
- rozrosty łączno-tkankowe i kostne,
- opoje stawowe i ścięgnowe.
W niektórych przypadkach można stosować preparat przy przewlekłych procesach
ropnych przebiegających z wytwarzaniem rozrostów łączno-tkankowych.
PRZECIWWSKAZANIA
Nie stosować na uszkodzoną skórę.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
Przy postępowaniu zgodnym z zaleceniami - nie występują.
INTERAKCJE
Nie stwierdzono.
DAWKOWANIE I STOSOWANIE
W przypadkach podostrych skórę nad chorym narządem pokrywa się preparatem
codziennie, raz na dzień, przy pomocy twardego pędzla lub miękkiej szczoteczki
do zębów (z włosem) na obszarze nieco przekraczającym zasięg stwierdzonej zmiany.
Leczenie przy zmianach zapalnych trwa przeciętnie 10 - 20 dni. W razie wystąpienia
podrażnienia skóry (na skutek zbyt silnego tarcia) stosowanie leku należy na 3 -7 dni
przerwać. W przypadkach przewlekłych oraz przy przerostach łączno-tkankowych
i kostnych preparat stosuje sie jak wyżej przez okres 20 dni, po czym po tygodniowej
przerwie ponownie przez dalsze 20 dni. W razie potrzeby smarowanie należy powtarzać
raz na tydzień dla utrzymania stymulującego działania preparatu przez dalsze 2 - 3
miesiące. Przy starszych rozrostach łączno-tkankowych i kostnych nie poddających się
leczeniu, zalecane jest stosowanie TENDOSANU w sposób wywołujący pryszczenie.
W tym celu lek wciera się silnie w skórę, aż do spowodowania odczynu zapalnego.
Powstałe w następstwie odczynu strupy należy zostawić na skórze aż same odpadną.
Po silnym zblistrowaniu można nałożyć na podrażnione miejsce, na 1 -2 tygodnie,
opatrunek z waty i bandaża.
KARENCJA
Tkanki jadalne - 3 dni
Mleko - 3 dni
WARUNKI PRZECHOWYWANIA
Przechowywać w chłodnym i ciemnym miejscu, w szczelnie zamkniętych opakowaniach.
TRWAŁOŚĆ
3 lata.
OPAKOWANIE
Butelki po 125 ml lub 250 ml.
OSTRZEŻENIA
Środek łatwopalny.
WYŁĄCZNIE DLA ZWIERZĄT
WYDAJE SIĘ Z PRZEPISU LEKARZA WETERYNARII
Temat: Siłowanie na rękę - które mięśnie ćwiczyć
Zaczne od poczatku:
1. Palce- odgrywaja bardzo wazna role w armwrestlingu, poniewaz pomagaja obronic sie przed atakiem przeciwnika za pomoca techniki "w GÓRĘ" (Top Roll). Jednoczesnie pomagaja przy zastosowaniu dokladnie tej samej techniki walki.
2. Nadgarstek- jesli bedzie odpowiednio wytrzymaly i silny, uniemozliwia przeciwnikowi zaatakowanie górą. Jednoczesnie obrocenie go na zewnatrz spowoduje wygiecie nadgarsta przeciwnikowi, natomiast zaginajac go do wewnatrz pozwala zawinac przeciwnika na tzw. "HAKA" (potocznie łyszka).
Tak naprawde w zawodowym siłowaniu na rece nadgarstek jest jedynym ruchomym członem calego ramienia, poniewaz jego energiczne odgiecie ukierunkowuje atak, natomiast kont pomiedzy bicepsem a przedramieniem w zasadzie powinien i zostaje w tej samej odleglosci, nie ma czegos takiego jak walka sama reka-walczymy calym cialem pochylajac sie i uginajac na nogach...
3. Przedramiona- szczegolnie zaangazowana jest wewnetrzna czesc przedramienia, zewnetrzna bierze znikomy udzial. Silne przedramie to polowa sukcesu!!
4. Przyczepy- nie wiedziałem czy zaliczyc je do przedramion czy do bicepsow, a wiec rozgranniczylem calkiem : hehe To spojenie sciegien w lokciu odgrywa istotna role podczas walki w HAK. Silny przyczep pozowli przetrzymac atak przeciwnika i rozpoczac kontraatak, rowniez w koncowej fazie walki pozwala dobic przeciwnika do poduszki bocznej stolu. Ta czesc reki jest najczesciej narazona na kontuzje i najczesciej nadrywa sie. Cierpia na to Tenisisci oraz Bejsbolisci... Naderwanie uniemozliwia wykonanie energicznego ruchu reki w bok, rzucenia kamienia, szarpniec wszelkiego rodzaju itp. Leczenie nie jest skomplikowane, ale o tym napisze w osobnym dziale...
5. Bicepsy- ustawione w pozycji młotkowej pozwalaja poprzez naciaganie na siebie zaatakowac GÓRĄ i rozciagnac kont przeciwnikowi. Zakrecony jest zawsze wtedy, kiedy zawodnik walczy w HAK. Nieukrywam ze bez silnego bicepsa nie ma czego szukac w tym sporcie, poniewaz przy kazdej technice bierze on bezposredni udzial!!
6. Tricepsy- rowniez sa zaangazowane, poniewaz w pomencie kiedy zawodnik atakuje w TRICEPS to logiczne ze ich wlasnie uzywa hehe Jest to atak calym cialem w bok posuwajac lekko reke do przodu dzieki masie ciala i sile tricepsow. Trudna technika i malo uzywana.
7. Barki- podczas dlugiej walki w HAKU zawodnik potrafi sie umiejetnie zastawiac barkiem i takie blokowanie daje mu dodatkowa sile do walki. Czesto po wyczerpujacej walce tego typu zawodnicy na drugi dzien maja ostre zakwasy w barkach . Pracuja rowniez podczas walki GÓRĄ oraz w TRICEPS.
8. Klatka piersiowa- nadmiernie rozrosnieta utrudnia wlasciwe ustawienie reki blisko ciala zostawiajac "LUKĘ". Pracuje jak wszystkie pozostale miesnie w armwrestlingu w roznym stopniu, zalezy to oczywiscie od doboru techniki walki.
9. Plecy- wazna partia!! Jak by sie wydawalo tak w pierwszej chwili ze ma malo z tym doczynienia, jednak jest nieco inaczej. Dzieki silnym plecom mozna przyciagnac reke do ciala rozciagajac kont przeciwnika. Przy ataku w GORE jest wrecz obowiazkiem miec silne plecy. HAKowcy tez pracuja plecami.
10. Brzuch i dolna partia plecow (grzbiet)- Pracuja przy samej walce.
11. Nogi- podczas walki ugina sie je, natomaist nie jest wcale potrzeba sila nog. Wrecz stara sie kazdy armwrestler zaoszczedzic kg nie budujac masy miesniowej nog.
Podsumowujac ogolnorozwojowo-silowe cwiczenia sa jak najbardziej wskazane z poswieceniem szczegolnej uwagi ramionom bo to one tak naprawde walcza !!
Temat: GOŁOTA GOŁOTA GOŁOTA
Gołota czeka na operację
Gołota w narożniku podczas walki z Byrdem
Fot. Kuba Atys / AG
rl 22-04-2004, ostatnia aktualizacja 22-04-2004 18:07
Gdyby nie ta kontuzja, Chris Byrd leżałby na deskach w siódmej rundzie - uważa trener polskiego pięściarza Sam Colona. W szóstej rundzie walki Andrzej Gołota naderwał ścięgno łączące biceps z kością przedramienia. Rewanżu chyba nie będzie. - Byrd musi walczyć z Jameelem McCline
W poniedziałek Gołota z Coloną wracali do Chicago samolotem. Ramię już wtedy było opuchnięte i obolałe. - Mam biceps jak Schwarzenegger. I jak dla mnie może tak zostać - żartował Gołota w samolocie. Jednak Colona stwierdził, że trzeba iść do lekarza.
- Przed lotniskiem O'Hare rozstaliśmy się. Gołota pojechał do lekarza - mówi "Gazecie" Colona. - Godzinę później lekarz zadzwonił do mnie i powiedział, że kontuzja wygląda na poważną i że trzeba zrobić badania rezonansem magnetycznym.
We wtorek były wyniki - kontuzja rzeczywiście okazała się poważna. - Andrzej podczas walki nie narzekał zbyt wiele - powiedział Colona. - Właściwie w ogóle nic nie mówił, oprócz jednego zadania po szóstej rundzie. Że traci "siłę w lewej ręce". Już w szatni stwierdził, że prawdopodobnie uszkodził mięsień, uderzając w liny. Była tak sytuacja, kiedy z rozmachem wpadł na liny, starając się dopaść Byrda.
W szatni Gołota robił sobie okłady z lodu. - Nie przywiązywaliśmy wagi do tego, bo, po pierwsze, po walce wszystko boli, po drugie, Andrzej robił sobie okłady w kilku miejscach - powiedział "Gazecie" Ziggi Rozalski, menedżer i przyjaciel pięściarza.
Konieczny jest zabieg polegający na ponownym pełnym połączeniu mięśnia z kością. Operację przeprowadzi dr Steven M. Stoller z Paramus Surgical Center w New Jersey dopiero w poniedziałek, gdyż do soboty jest na konferencji medycznej. Gołota będzie miał usztywnioną rękę przez blisko dwa tygodnie. Potem będzie mógł zacząć ruszać ręką. - Rehabilitacja musi trwać minimum trzy-cztery tygodnie. Z tym nie można się spieszyć - powiedział "Gazecie" lekarz piłkarskiej reprezentacji Polski Jerzy Grzywocz. Polak byłby więc gotowy do treningów dopiero pod koniec maja.
- Jedno jest pewne. Gdyby nie ta kontuzja, ta walka nie trwałaby tak długo. Byrd leżałby na deskach w siódmej rundzie - twierdzi Colona.
W środę do Rozalskiego dzwonił Don King, proponując oficjalnie rewanż z Chrisem Byrdem już 10 lipca w Nowym Jorku. - Powiedziałem mu, że na razie nie ma o czym mówić, bo Andrzej musi najpierw wyleczyć rękę. A potem, w połowie maja, jedziemy wreszcie na narty do Austrii i Szwajcarii. Jak wrócimy, będziemy gadać - powiedział "Gazecie" Rozalski.
Oprócz kontuzji ramienia, wyjazdu na lodowiec, ogólnej niechęci polskiego obozu do rewanżu z nieefektownym Byrdem ("Przecież go pobiliśmy, to po co rewanż" mówią) jest jeszcze jeden problem. Działacze organizacji IBF, w której mistrzem jest Byrd, żądają, aby Amerykanin walczył najpierw z Jameelem McClinem, od poniedziałku najwyżej rozstawionym na liście pretendentów do tytułu w tej organizacji. Byrd - jak powiedział nowojorski promotor McCline'a Cedric Kushner po uzgodnieniu z IBF - musi się z nim zmierzyć do 20 czerwca albo straci tytuł.
Chętnym - według PAP - do walki z Gołotą jest Lamon Brewster, mistrz WBO. Tylko że Brewster musi teraz w ciągu 120 dni od zwycięskiej walki z Władymirem Kliczką obronić tytuł - jego obowiązkowym przeciwnikiem jest James Toney.
http://sport.gazeta.pl/sport/1,35335,2035664.html
Temat: Wrestling TNA/WWE/Inne
Całkowicie pewne jest, że to Chris Benoit zabił swoją żonę, prawdopodobnie w nocy z piątku na sobotę, w kilka/kilkanaście godzin później udusił syna, a jeszcze kilka/kilkanaście godzin później powiesił się na jednej ze swoich maszyn do ćwiczeń. Cały ten czas spędził w domu. Przy ciałach zabitych przez Chrisa bliskich znaleziono Biblie, przy nim samym - nie.
Teorii "czemu" jest mnóstwo, można wymienić przynajmniej kilka powodów, które mogły doprowadzić do tragedii najlepszego wrestlera, jakiego kiedykolwiek widziałem, ale już nigdy nie spojrzę na niego w ten sam sposób...
- sterydy - jak większość wrestlerów musiał brać, żeby wyglądać, jak trzeba - Chris miał w chwili śmierci 40 lat, przez ostatnie lata był bardzo mocno promowany jako heavyweight, a wiadomo, że jak masz walczyć z wielkimi kolesiami, to przynajmniej musisz być przypakowany. Poza tym zawsze po kontuzjach, a to bardzo, chyba najbardziej kontuzjogenny sport, wrestlerzy muszą wracać szybko do formy, a sterydy to droga na skróty. Aha, ilości sterydów są tam większe niż chyba nawet u kulturystów, a już na pewno więcej biorą diuretyków, czyli środków powodujących odwodnienie, a tym samym uwypuklenie rzeźby mięśni. Bo ciągle trzeba wyglądać perfect...
- przeciwbólowce: powszechnie wiadomo, że niemal każdy wrestler bierze potworne ilości środków przeciwbólowych, painkillerów... Co tydzień lub częściej trzeba przyjmować ciosy krzesłem w głowę (zaraz do nich wrócimy), skakać z klatki, być rzucanym na stoły. I choć teoretycznie wrestling is fake, to prawie każda akcja bardzo boli, bo musi być robiona maksymalnie efektownie. Dodatkowo zamiast leczyć wszelkie kontuzje, bierze się painkillery i można działać.
- problemy rodzinne (jego 7 letni syn był upośledzony fizycznie i umysłowo, żona w 2003 wnosiła pozew do sądu o to, żeby Chris trzymał się z daleka, później pozew wycofała), wiadomo, że wrestlerzy są wiecznie w rozjazdach, co raczej nie sprzyja ognisku domowemu. Prawdopodobnie była jakaś walka/przepychanka między Chrisem a jego żoną (miała rozbitą głowę), być może kłótnia rodzinna, która przerodziła się w tragedię.
- przewlekły uraz głowy - jak twierdzi Chris Nowinski (ex-wrestler), który napisał książkę o urazach głowy zawodników footballu amerykańskiego, możliwe jest, że ilość ciosów krzesłem w głowę i nieleczonych wstrząśnień, jakie w ciągu długiej kariery otrzymał Chris, mogła spowodować zmiany prowadzące do paranoi, zaników pamięci i depresji. A Benoit zebrał ich potwornie dużo, na dokładkę często przymował je na tył głowy, co jest o wiele bardziej niebezpieczne. Zauważcie, że wrestlerzy prawie zawsze się odwracają, żeby dostać w najtwardszą część czaszki.
A co do Eddiego Guerrreo - zmarł na serce, ale dlatego, że nie wytrzymało kombinacji: sterydy+alkohol+painkillery+(podobno)kokaina. Eddie był przyjacielem Chrisa... W ciągu ostatnich lat zmarli z podobnych przyczyn Curt Henning i British Buldog.
Temat: Ciekawostki, informacje z aren Lekkiejatletyki
Puchar Europy: skład reprezentacji Polski
:-P
Pozostać w gronie najlepszych drużyn - to cel lekkoatletycznej reprezentacji Polski, która 23 i 24 czerwca wystąpi w Monachium w superlidze Pucharu Europy. Trofeum bronić będą Francuzi i Rosjanki.
- Wierzę w waleczność naszych zawodniczek i zawodników, ich mobilizację, która w efekcie przyniesie sukces. Pucharowa rywalizacja jest specyficzna. Przypomnę, że w 2001 roku zespół mężczyzn, któremu prawie nikt nie dawał szans na dobrą lokatę, zdobył w Bremie Puchar Europy - powiedziała prezes PZLA Irena Szewińska.
Do reprezentacji, mimo kontuzji, powołany został Szymon Ziółkowski. Poniedziałkowe badanie USG wykazało naderwanie przyczepu mięśnia czworogłowego lewej nogi. - Zaczynam leczenie, ale nie wiadomo jaki będzie efekt. Nie ma niestety zawodnika, który mógłby mnie zastąpić. Koledzy rzucają po 65 m, a taki wynik nic nie daje - powiedział mistrz olimpijski z Sydney.
Skład superligi Pucharu Europy 2007:
kobiety: Rosja, Polska, Ukraina, Francja, Niemcy, Hiszpania oraz Białoruś i Grecja;
mężczyźni: Francja, Rosja, Wielka Brytania, Polska :-D , Ukraina, Niemcy oraz Belgia i Grecja.
Skład reprezentacji Polski:
K O B I E T Y
100 m Daria Onyśko-Korczyńska (AZS AWF Gorzów Wlkp.) lub
Dorota Dydo (AZS Poznań)
200 m Monika Bejnar (AZS AWF Warszawa)
400 m Zuzanna Radecka-Pakaszewska (AZS AWF Katowice)
800 m Ewelina Sętowska-Dryk (AZS AWF Warszawa)
1500 m Sylwia Ejdys (AZS AWF Wrocław)
3000 m Lidia Chojecka (Warszawianka)
5000 m Katarzyna Kowalska (Vectra Włocławek)
3000 m/p Wioletta Frankiewicz-Janowska (AZS AWF Kraków)
100 m ppł Joanna Kocielnik (Orzeł Warszawa)
400 m ppł Anna Jesień (AZS AWF Warszawa)
wzwyż Karolina Gronau (AZS AWF Biała Podlaska)
tyczka Monika Pyrek (MKL Szczecin)
w dal Małgorzata Trybańska (Warszawianka)
trójskok Małgorzata Trybańska (Warszawianka)
kula Krystyna Zabawska (Podlasie Białystok)
dysk Joanna Wiśniewska (Gwardia Warszawa)
młot Kamila Skolimowska (Gwardia Warszawa)
oszczep Barbara Madejczyk (Jantar Ustka)
4x100 m Daria Onyśko-Korczyńska (AZS AWF Gorzów Wlkp.)
Dorota Dydo (AZS Poznań)
Ewelina Klocek (Śląsk Wrocław)
Marika Popowicz (SL WKS Zawisza Bydgoszcz)
Iwona Dorobisz (AZS AWF Wrocław)
4x400 m Monika Bejnar Monika (AZS AWF Warszawa)
Grażyna Prokopek (AZS AWF Warszawa)
Zuzanna Radecka-Pakaszewska (AZS AWF Katowice)
Anna Jesień (AZS AWF Warszawa)
Jolanta Wójcik (AZS AWF Kraków)
M Ę Ż C Z Y Ź N I
100 m Dariusz Kuć (AZS AWF Kraków)
200 m Marcin Jędrusiński (Śląsk Wrocław)
400 m Daniel Dąbrowski (AZS Łódź)
800 m Paweł Czapiewski (Lubusz Słubice)
1500 m Mirosław Formela (Sporting Międzyzdroje)
3000 m Bartosz Nowicki (MKL Szczecin)
5000 m Łukasz Parszczyński (MKS Polonia Warszawa)
3000 m/p Michał Kaczmarek (Grunwald Poznań)
110 m ppł Mariusz Kubaszewski (SL WKS Zawisza Bydgoszcz)
400 m ppł Marek Plawgo (Warszawianka)
wzwyż Aleksander Waleriańczyk (Wawel Kraków)
tyczka Adam Kolasa (Sporting Międzyzdroje)
w dal Marcin Starzak (AZS AWF Kraków)
trójskok Mateusz Parlicki (AZS AWF Katowice)
kula Tomasz Majewski (AZS AWF Warszawa)
dysk Piotr Małachowski (Śląsk Wrocław)
młot Szymon Ziółkowski (AZS Poznań)
oszczep Igor Janik (AZS AWFiS Gdańsk)
4x100 m Dariusz Kuć (AZS AWF Kraków)
Łukasz Chyła (SKLA Sopot)
Marcin Jędrusiński (Śląsk Wrocław)
Kamil Masztak (AZS AWF Poznań)
Przemysław Rogowski (AZS Poznań)
4x400 m Daniel Dąbrowski (AZS Łódź)
Kacper Kozłowski (AZS UWM Olsztyn)
Marcin Marciniszyn (Śląsk Wrocław)
Rafał Wieruszewski (Orkan Środa Wlkp.)
Piotr Rysiukiewicz (Śląsk Wrocław
Temat: Silowanie sie na ręke :)
1. Palce- odgrywaja bardzo wazna role w armwrestlingu, poniewaz pomagaja obronic sie przed atakiem przeciwnika za pomoca techniki "w GÓRĘ" (Top Roll). Jednoczesnie pomagaja przy zastosowaniu dokladnie tej samej techniki walki.
2. Nadgarstek- jesli bedzie odpowiednio wytrzymaly i silny, uniemozliwia przeciwnikowi zaatakowanie górą. Jednoczesnie obrocenie go na zewnatrz spowoduje wygiecie nadgarsta przeciwnikowi, natomiast zaginajac go do wewnatrz pozwala zawinac przeciwnika na tzw. "HAKA" (potocznie łyszka).
Tak naprawde w zawodowym siłowaniu na rece nadgarstek jest jedynym ruchomym członem calego ramienia, poniewaz jego energiczne odgiecie ukierunkowuje atak, natomiast kont pomiedzy bicepsem a przedramieniem w zasadzie powinien i zostaje w tej samej odleglosci, nie ma czegos takiego jak walka sama reka-walczymy calym cialem pochylajac sie i uginajac na nogach...
3. Przedramiona- szczegolnie zaangazowana jest wewnetrzna czesc przedramienia, zewnetrzna bierze znikomy udzial. Silne przedramie to polowa sukcesu!!
4. Przyczepy- nie wiedziałem czy zaliczyc je do przedramion czy do bicepsow, a wiec rozgranniczylem calkiem : hehe To spojenie sciegien w lokciu odgrywa istotna role podczas walki w HAK. Silny przyczep pozowli przetrzymac atak przeciwnika i rozpoczac kontraatak, rowniez w koncowej fazie walki pozwala dobic przeciwnika do poduszki bocznej stolu. Ta czesc reki jest najczesciej narazona na kontuzje i najczesciej nadrywa sie. Cierpia na to Tenisisci oraz Bejsbolisci... Naderwanie uniemozliwia wykonanie energicznego ruchu reki w bok, rzucenia kamienia, szarpniec wszelkiego rodzaju itp. Leczenie nie jest skomplikowane, ale o tym napisze w osobnym dziale...
5. Bicepsy- ustawione w pozycji młotkowej pozwalaja poprzez naciaganie na siebie zaatakowac GÓRĄ i rozciagnac kont przeciwnikowi. Zakrecony jest zawsze wtedy, kiedy zawodnik walczy w HAK. Nieukrywam ze bez silnego bicepsa nie ma czego szukac w tym sporcie, poniewaz przy kazdej technice bierze on bezposredni udzial!!
6. Tricepsy- rowniez sa zaangazowane, poniewaz w pomencie kiedy zawodnik atakuje w TRICEPS to logiczne ze ich wlasnie uzywa hehe Jest to atak calym cialem w bok posuwajac lekko reke do przodu dzieki masie ciala i sile tricepsow. Trudna technika i malo uzywana.
7. Barki- podczas dlugiej walki w HAKU zawodnik potrafi sie umiejetnie zastawiac barkiem i takie blokowanie daje mu dodatkowa sile do walki. Czesto po wyczerpujacej walce tego typu zawodnicy na drugi dzien maja ostre zakwasy w barkach . Pracuja rowniez podczas walki GÓRĄ oraz w TRICEPS.
8. Klatka piersiowa- nadmiernie rozrosnieta utrudnia wlasciwe ustawienie reki blisko ciala zostawiajac "LUKĘ". Pracuje jak wszystkie pozostale miesnie w armwrestlingu w roznym stopniu, zalezy to oczywiscie od doboru techniki walki.
9. Plecy- wazna partia!! Jak by sie wydawalo tak w pierwszej chwili ze ma malo z tym doczynienia, jednak jest nieco inaczej. Dzieki silnym plecom mozna przyciagnac reke do ciala rozciagajac kont przeciwnika. Przy ataku w GORE jest wrecz obowiazkiem miec silne plecy. HAKowcy tez pracuja plecami.
10. Brzuch i dolna partia plecow (grzbiet)- Pracuja przy samej walce.
11. Nogi- podczas walki ugina sie je, natomaist nie jest wcale potrzeba sila nog. Wrecz stara sie kazdy armwrestler zaoszczedzic kg nie budujac masy miesniowej nog.
źródlo: sfd.pl
Strona 3 z 3 • Wyszukano 122 rezultatów • 1, 2, 3
