Jak liczyć wynagrodzenie ucznia
Jak liczyć macierzyńskie
Jabu Volta
J Lo Green Dress
Jacques Villeneuve
j angielski Matura listy
Jacek Zygmunt
Jacob Aagaard
JaduGadu N70 download
Jak nagrać plik bin
Widzisz wypowiedzi wyszukane dla zapytania: Jak liczyc godziny nadliczbowe
Temat: Księżycowa ekonomia
Za GW, 14.07.2006 http://miasta.gazeta.pl/katowice/1,35068,3484235.html
Księżycowa ekonomia
Michał Smolorz, 14-07-2006, ostatnia aktualizacja 14-07-2006 12:48
Spektakularne bankructwo bytomskiego Przedsiębiorstwa Komunikacji Miejskiej
zaskoczyło wszystkich - i obserwatorów, i samą załogę. Nie chcę dochodzić,
co
było przyczyną tej plajty: złe zarządzanie, głośna awantura o konduktorów
czy
jeszcze coś innego. Raczej dziwię się, że dotąd nie splajtowały wszystkie
firmy przewozowe, żyjące na garnuszku Komunikacyjnego Związku Komunalnego
GOP. Jeśli bowiem dobrze policzyć, zastosować elementarną rachunkowość i
wszystkie obowiązujące przepisy prawa, to cała struktura miejskiego
transportu w śląskiej konurbacji już dawno powinna była splajtować.
KZK GOP kupuje usługi od gminnych i prywatnych firm transportowych na
przetargach, w których jedynym kryterium jest cena za kilometr przebiegu
autobusu. Wszystko inne - jakość usług, stan techniczny taboru, kultura
obsługi itp. - praktycznie nie ma znaczenia. Efekt jest oczywisty: ceny
przetargowe już dawno spadły do poziomu, którego nijak nie da się uzasadnić
ekonomicznie. Dość powiedzieć, że za kilometr jazdy potężnego autobusu na
150
osób cena jest niższa niż... za kilometr przebiegu małej pięcioosobowej
taksówki. Sumując tylko podstawowe koszty: ustawową amortyzację najtańszego
autobusu, koszt paliwa i oleju, koszt ubezpieczenia i koszt pracy kierowcy,
liczony według płacy minimalnej, przewoźnik nie ma szans zmieścić się w
cenie. A gdzie pozostałe składniki: przeglądy, naprawy, garażowanie i
dziesiątki innych...
Zatem jak to działa? To wiedzą wszyscy uczestnicy tej gry, lecz nikt głośno
nie mówi, bo całość dawno przeszła poza granice prawa. Po pierwsze, kupuje
się za grosze złomowe autobusy z milionowymi przebiegami, np. z Berlina lub
innych metropolii. Na rdzę nakłada się łaty, wszystko zalewa farbą i już
jest
autobus w sam raz dla GOP-u. Amortyzacja starych pojazdów jest znikoma,
więc
mając dziesięć starych i dziesięć nowych wozów, jakoś można to uśrednić. Po
drugie, trzeba mieć "zaprzyjaźnioną" stację kontroli technicznej. Żaden z
tych złomowych pojazdów nie spełnia wymogów dopuszczenia do ruchu, i to pod
każdym względem: silnikowym, podwoziowym, hamulcowym itp. Nie bez znaczenia
są znajomości w "organach władzy", aby przypadkiem jakiemuś nadgorliwemu
sierżantowi nie przyszło do głowy zatrzymywać taki wóz na trasie i np.
kontrolować spaliny. Po trzecie, kierowców zatrudnia się nie jako
pracowników, lecz na umowy cywilnoprawne, najlepiej zaś uczynić z nich
jednoosobowe firmy. Nie trzeba płacić składek na ZUS, odpadają godziny
nadliczbowe, urlopy, zwolnienia lekarskie i... związki zawodowe, czyli cała
ta kosztowna ornamentyka umowy o pracę. Taka minifirma może jeździć na
okrągło i nie stwarza takich problemów jak etatowy pracownik. A po
czwarte...
aż strach głośno mówić. I tak kalkuluje się ceny przetargowe.
Kierownictwo KZK GOP dobrze wie, jak działa ten mechanizm, i z całą
członkowskich, którzy z urzędu zasiadają w zgromadzeniu związku, mają pełną
wiedzę, na czym rzecz polega. Dzięki tolerowaniu tej lipy mniej trzeba
wpłacać do wspólnej kasy. Co najwyżej można gminne firmy komunikacyjne po
cichu wspierać zakupami nowych pojazdów, remontami zaplecza, umarzaniem
zobowiązań itp. Komunikacja w GOP-ie jest marna właśnie dzięki tej strusiej
polityce, w której wszyscy udają, że jest dobrze. Księżycowa ekonomia w
naszej komunikacji to listek figowy, który zasłania wielką grandę. Jeśli
mamy
ambicje metropolitalne, to czas wreszcie skończyć z tą fikcją. Transport
swoje kosztuje i każda aglomeracja musi to realnie uwzględniać w swym
budżecie. Na razie my, marne trybiki tej wielkiej machiny, pokornie
jeździmy
w złomowych, kopcących pudłach i jesteśmy bezgranicznie wdzięczni, że KZK
GOP
dba o nas jak dobry wujek. Do czasu.
Yamaha to Ty?
pdr
Olo
Temat: Pracownik w Sądzie Pracy
O rodzaju wnoszonej opłaty decyduje wartość przedmiotu sporu. Jest to kwota, o jaką toczy się sprawa. Na przykład jeżeli pracownik żąda zapłaty za pracę w godzinach nadliczbowych, wartość przedmiotu sporu to wysokość tego żądania. Należy jednak pamiętać, że w niektórych rodzajach spraw, na przykład o przywrócenie do pracy, przepisy prawa sztywno regulują, jaką wartość przedmiotu sporu należy przyjąć. Jest to w razie umowy o pracę na czas nieokreślony kwota równa rocznemu wynagrodzeniu pracownika.
Gdy wartość przedmiotu sporu jest niższa niż 50 tys. zł od pozwu nie pobiera się opłaty, a od apelacji tylko opłatę podstawową w wysokości 30 złotych. Jeżeli jednak wartość przedmiotu sporu przewyższa 50 tys. zł, co zdarza się coraz częściej ze względu na rosnące wynagrodzenia, wówczas od pism wnoszonych przez strony należy zapłacić opłatę stosunkową. Wynosi ona 5 proc. wartości przedmiotu sporu w przypadku pozwu i wartości przedmiotu zaskarżenia w przypadku apelacji.
Problemy powstają wówczas, gdy wartość przedmiotu sporu dochodzonego przez pracownika przekraczała 50 tys. zł, a sąd wydał wyrok tylko w części uwzględniający powództwo, na przykład z żądanych 70 tys. zł zasądził pracownikowi jedynie 48 tys. zł. Nie wiadomo dokładnie, ile w takiej sytuacji powinien zapłacić pracodawca, wnosząc apelację. Czy powinien on zapłacić 30 zł opłaty podstawowej, czy 5 proc. opłaty stosunkowej? Czy 5 proc. należy obliczyć od kwoty 70 tys. zł czy też od kwoty 48 tys. zł, stanowiącej wartość przedmiotu zaskarżenia?
W uchwale z 5 grudnia 2007 r. Sąd Najwyższy (II PZP 6/07, LEX nr 322085) wyjaśnił powyższe wątpliwości. Odpowiedział na pytanie zadane przez sąd rozpatrujący praktyczny przypadek. W ocenie SN pracodawca składający apelację powinien wnieść opłatę stosunkową, obliczoną od wartości przedmiotu zaskarżenia. Sąd Najwyższy przyjmuje w tej kwestii od dawna jednolitą wykładnię. Decydujące znaczenie, jaką opłatę należy pobrać od apelacji, ma ustalana na początku procesu wartość przedmiotu sporu. Jeżeli nie przekracza ona 50 tys. zł, strona wnosząca apelację będzie uiszczać opłatę podstawową w wysokości 30 złotych.
Jeżeli wartość przedmiotu sporu przewyższy 50 tys. złotych, wówczas w całym postępowaniu, także w postępowaniu odwoławczym, strony będą wnosiły opłaty stosunkowe. Zatem, wnosząc apelację, odwołująca się strona będzie zobowiązana zapłacić 5 proc. kwoty, o jaką toczy się spór przed II instancją. Wyrok sądu I instancji może w części tylko przyznać rację stronie powodowej, a w pozostałym zakresie powództwo oddalić. Wówczas apelacja dotyczyć będzie tylko części pierwotnej kwoty i od tej części, której domaga się apelujący, powinien uiścić opłatę.
http://kadry.infor.pl/wia...dzie-pracy.html
Temat: Pracodawcy pójdą siedzieć
Pracodawcy pójdą siedzieć
Za łamanie praw pracowniczych będzie można trafić za kratki. Nawet na trzy lata. Nowe przepisy zaostrzające kary dla nieuczciwych pracodawców mają wejść w życie już od przyszłego roku. - Możemy powoli mówić o ograniczaniu swobody działalności gospodarczej - mówią pracodawcy.
- Do niedawna pracowałam jako kelnerka w restauracji w Oświęcimiu - opowiada Magdalena Kotlarczyk. - Oprócz mnie było tam około czterdziestu pracowników. Ponieważ szef nie zgadzał się na podpisanie umowy, tylko ośmiu z nas było zatrudnionych legalnie. Ja niestety nie należałam do tego grona. Zależało nam na pracy, więc baliśmy się dopominać się o swoje prawa.
A były one łamane na każdym kroku. Personel restauracji powinien posiadać aktualne badania lekarskie. Książeczki sanepidowskie mieli jednak tylko etatowi pracownicy. Ich młodsi koledzy, przyjęci do pracy na sezon, nie zrobili stosownych badań.
- W razie inspekcji mieliśmy się za nich podawać - wyjaśnia Magda.
Chociaż była kelnerką, to kiedy skończyła obsługiwać klientów na sali restauracyjnej, zabierała się do sprzątania toalet.
- Kiedy przyjmowałam się do pracy, nie było mowy o sprzątaniu - mówi Magda. - Za dodatkową pracę nie dostałam ani grosza.
Takich osób jak Magda mogą być setki tysięcy. Nie widnieją w oficjalnych statystykach, bo rzadko skarżą się Inspekcji Pracy. Do sądów pracy zwracają się tylko ci najbardziej zdesperowani, którym pracodawca solidnie zaszedł za skórę.
Z danych Państwowej Inspekcji Pracy wynika, że ostatnio pracodawcy rzadziej niż w poprzednich latach łamią prawo pracy. Sytuacja daleka jest jednak od ideału. Ponad połowa firm nie płaci wynagrodzeń w terminie.
Pracodawcy nie tylko nie respektują prawa, ale także wymiaru sprawiedliwości. PIP podaje, że w 2005 r. aż połowa właścicieli firm zignorowała orzeczenie sądu pracy.
Już nie wykroczenie, ale przestępstwo
Szacunek dla pracowników i prawa ma wymusić nowa ustawa o Państwowej Inspekcji Pracy, wprowadzająca szereg obostrzeń w stosunku do pracodawców łamiących Kodeks Pracy.
O konieczności poprawy prawa pracy mówiło się już od dawna. Służyć temu ma projekt noweli ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy. Wkrótce trafi pod pierwsze czytanie w Sejmie. Jeśli nic nie zakłóci parlamentarnych prac, nowe prawo wejdzie w życie już od stycznia 2007 r.
To będzie ważna data dla pracodawców. Dodajmy - nieuczciwych. W górę - i to zdecydowanie - pójdą grzywny za łamanie prawa pracy. Obecnie obowiązujące kary są śmiesznie niskie. Zmieni się to od stycznia.
I tak: za wykroczenia takie jak nadmierne zatrudnienie w nadgodzinach, brak szkolenia BHP i badań lekarskich grzywna może wynieść nawet do 5 tys. zł. Stawka idzie w górę wraz z wagą przestępstwa, bo warto dodać, że, zgodnie z nowelą, łamanie prawa pracy będzie kwalifikowane właśnie jako przestępstwo, a nie wykroczenie, jak obecnie.
Dlatego pracodawcy, którzy zatrudniają pracowników na umowach cywilno-prawnych zamiast na umowach o pracę, nie płacą pensji w terminie, nie przyznają urlopu, muszą liczyć się z grzywną sięgająca 30 tys. zł (obecnie jest to 5 tys. zł). I jeszcze jedna zmiana w stosunku do obecnie obowiązujących przepisów. O ile teraz skruszony pracodawca, który zaczął stosować się do przepisów, może wystąpić o zwrot całej zapłaconej grzywny, to od nowego wysokość zwrotu może wynieść 75 proc. tej kwoty.
I na tym nie koniec. Za uporczywe łamanie prawa będzie można od nowego roku trafić do więzienia, nawet na trzy lata.
- Obecnie kary dla nieuczciwych pracodawców są zdecydowanie za niskie - mówi Jerzy Langer, wiceprzewodniczący Sekcji Polityki Społecznej NSZZ "Solidarność". - Związek już wielokrotnie postulował zwiększenie grzywien oraz traktowanie niewypłacania wynagrodzeń jako przestępstwa, nie wykroczenia. Zaleganie z wypłatą świadczeń dla pracowników to przecież zwykła kradzież. Naszym zdaniem, należy stworzyć "czarną listę" nieuczciwych pracodawców, tak by informacje o nich były powszechnie dostępne. Z drugiej strony uważamy, że należy promować te firmy, które regularnie i na czas wypłacają pensje pracownikom. W nagrodę za etyczne działanie mogliby np. uzyskać ulgi ubezpieczeniowe.
Nieproporcjonalne kary
Co o zaostrzeniu kar sądzą sami zainteresowani? Grażyna Spytek, ekspert Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych, uważa, że kary nie są proporcjonalne do ciężaru wykroczeń i nie uwzględniają realiów gospodarczych. Według niej, konieczne są też działania prewencyjne i informacyjne, ponieważ duża część wykroczeń związanych z ewidencją czasu pracy, dodatkami za godziny nadliczbowe i urlopami, wynika z błędnej interpretacji nieczytelnych przepisów.
Także Ireneusz Jabłoński z Centrum Adama Smitha zdecydowanie jednak wypowiada się przeciwko zaostrzaniu kar dla pracodawców.
- Takie szykanowanie właścicieli firm odbije się negatywnie również na pracownikach, zniechęcając przedsiębiorców do tworzenia nowych miejsc pracy - argumentuje.
Przyznaje on, że obowiązujące obecnie prawo doskonałe nie jest, ale proponowane zmiany nie idą w dobrym kierunku.
(INTERIA.PL)
czad co????
~~na czerwono moje ~~
Strona 2 z 2 • Wyszukano 56 rezultatów • 1, 2
