Jadwiga Banaś Rzeszów
Jadwiga Jankowska Cieślak
Jadwiga Jagiellonka
Jadwiga Janus
Jadwiga Kaczyńska
Jadwiga Piekarska
Jadwiga Serkowska
Jak masować stopy
Jagusia Kudowa Zdrój
Jablonec nad Nisou
Widzisz wypowiedzi wyszukane dla zapytania: Jadwiga Hohenzollern
Temat: Jaki niemcy Śląsk (Chorzów) zastali ...
Po wojnach śląskich i zawartym po ich zakończeniu pokój w Habertsburgu przyznano Prusom cały Śląsk z Wyjątkiem Śląska Cieszyńskiego i Opawskiego. Po przejęciu Chorzowa przez Prusy, którymi wtedy władał Fryderyk II z dynastii Hohenzollernów, która w wieku XVI posiadała przez 100 lat ziemie bytomskie, przez pierwszych 12 lat przestrzegał pokoju z Wrocławia i nie uszczuplał przywilejów Śląska jeszcze z pod berła Habsburgów. Co do końca XVIII wieku zapewniło jedno wyznaniowość Śląska. Dzięki dokładnemu spisowi przeprowadzonemu na wniosek władz z Berlina stwierdzić możemy, że Chorzów był jedną z liczniejszych wiosek Górnego Śląska, miał wtedy 282 mieszkańców, będąc mniejszy tylko od Miechowic(301), Zabrza (305), Piekar i Mikuszyc (po311) oraz Miast Bytomia (1628) i Tarnowskich Gór(1282) i Gliwic (1421) . Dane te spisane przez pracownika wrocławskich królewskich kronik opisują jeszcze jedna bardzo istotną sprawę a mianowicie język i obyczaje tamtejszej ludności „Lud gminy jest dobrze usposobiony, jest leniwy, lubi się zabawić do gorzałki nie brak tu skłonności. Ubiór jest wyśrodkowany między polskim a węgierskim…Mowa w miastach jest dobrze Polska, na wsiach natomiast przemieszana licznymi morawskimi słowami. Po niemiecku, z wyjątkiem kilku mieszkańców miast nie rozumie nikt..” Jest to dość wiarygodne źródło informacji, ponieważ autora nie można podejrzewać o propolską propagandę.Jest to niebywale zasługa Bożogrobców,którzy wywodzili się głównie z Małopolski.
Jednym z nich był Ludwig Bojarski proboszcz parafii św. Marii Magdaleny. W 1787 roku uruchomił on pierwsza kopalnie węgla kamiennego w Chorzowie, rozlokowana na polu górniczym Księżna Jadwiga. Odkrycie na tym terenie złoży węgla, spowodowało, głównie za sprawą Fridricha Wilhelma von Redena, decyzje o zbudowaniu tu huty. Zapadła ona już 17 lutego 1799 roku, a Król Fryderyk Wilhelm III przeznaczył na jej budowę 40 tysięcy talarów i nadał jej nazwę Königshütte. Zapoczątkowało to rozwój przemysłu na terenach dzisiejszego Chorzowa.
Temat: Zamek Piastów Śląskich w Brzegu.
Zamek Piastów Śląskich w Brzegu – rezydencja Piastów śląskich powstała w XIII w., obecnie siedziba Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu.
HISTORIA
XIII – XV w.
Pierwsze informacje o istnieniu zamku pochodzą z 1235 r. Wówczas miał tu swoją siedzibę namiestnik książęcy. Zamek stanowił także miejsce postojowe w czasie podróży dla książąt wrocławskich. Pod koniec XIII w. książę Bolesław I obok zamku wzniósł wolnostojącą kwadratową wieżę, zwaną Wieżą Lwów.
W 1311 r. wyodrębniło się Księstwo Brzeskie i wówczas zamek stał się siedzibą książąt brzeskich. W latach 1360-70 książę Ludwik I brzeski dokonał przebudowy zamku. Do dziś zachowały się ówczesne fragmenty muru. Podczas tej rozbudowy w latach 1368-69 obok zamku wzniesiono kaplicę dworską (kaplica św. Jadwigi) - mauzoleum rodu oraz nowy budynek mieszkalny.
XVI w.
W połowie XVI w. książę Jerzy z żoną Barbarą z Hohenzollernów dokonali przebudowy obiektu na styl renesansowy, wzorując się na Zamku Krolewskim na Wawelu. Z tej racji zamek jest określany mianem Śląskiego Wawelu. W latach 1541-44 wzniesiono południowe skrzydło, a między 1544 a 1547 r. powstało skrzydło wschodnie. Skrzydło północne wzniesiono dopiero po umocnieniu grząskiego terenu od strony Odry. Gdy po wbito kilkuset dębowych pali i osadzeno je na twardym podłożu, można było stawiać fundamenty. W 17 października 1547 r. zmarł książę Fryderyk II, a nadzór na pracami budowlanymi przejął jego syn Jerzy II.
W latach 1554-60 wzniesiono paradną Bramę Wjazdową. Składa się ona z trzech części oraz balustrady. Na dolnej kondygnacja ma motyw antycznego łuku triumfalnego. Ponad łukiem fundator umieścił posągi swój i żony w rzeczywistych wymiarach oraz herby rodowe trzymane przez pary giermków. Książę zlecił także umieszczenie w trzeciej kondygnacji popiersia władców swojej dynastii.
W pierwszym rzędzie wyrzeźbiono popiersia 13 pierwszych władców państwa polskiego:
* Piasta
* Siemowita
* Lestka
* Siemomysła
* Mieszka I
* Bolesława I Chrobrego
* Mieszka II Lamberta
* Bezprym
* Kazimierza I Odnowiciela
* Bolesław II Śmiały
* Władysława I Hermana
* Zbigniewa
* Bolesława III Krzywoustego
* Władysława II Wygnańca - pierwszy Piast śląski
W drugim umieszczono popiersia książąt śląskich:
* Henryka I Brodatego
* Henryka II Pobożnego
* Bolesława II Rogatki
* Henryka V Brzuchatego
* Bolesława III Rozrzutnego
* Ludwika I Brzeskiego
* Henryka VIII
* Henryka IX Lubińskiego
* Ludwika II Oławskiego
* Jana Lubińskiego
* Fryderyka I
* Fryderyka II
Pokrycie takimi zdobieniami rzeźbiarskimi miało na celu głoszenie chwały dynastii Piastów i władców Brandenburgii.
Od strony dziedzińca wyrzeźbiono elewację krużganków, drzwi i okien. Zamek miał bogato wyposażone wnętrza. Jerzy II zamówił we Flandrii arrasy o łącznej długości 300 łokci (170 m). Wyposażenie sal nie dotrwało do naszych czasów.
Przebudową zamku zajmowali się włoscy architekci Jakub i Franciszek Parr. Ich kontynuatorami byli Bernard i Piotr Niuronowie, którzy pod koniec wieku ufortyfikowali rezydencję. Prace budowlane trwały do 1560 r., a wykończenia do 1582 r.
XVII - XIX w.
W 1675 r. na zamku zmarł ostatni potomek z linii Piastów śląskich, Jerzy Wilhelm i rezydencja zaczęła podupadać. Opuszczony zamek uległ niewielkim zniszczeniom w czasie ostrzału miasta przez króla pruskiego, Fryderyka II w 1741 r. Następnie zamek pełnił funkcję karczmy, koszar, magazynu.
Od XX w.
W 1922 r. usunięto z zamku magazyny i przeprowadzono drobne konserwacje: zabezpieczono Bramę Wjazdową. W 1924 r. założono tu Muzeum Miejskie. W 1945 r. budowla została ponownie uszkodzona. W 1952 r. otwarto tu obecne muzeum. W latach 1966-90 budowlę odbudowano na wzór stanu z XVI w. Odnowiono Bramę Wjazdową, krużganki i kilka sal.
Zamek posiadał status zabytku klasy 0 (nomenklatura ta obecnie nie jest już stosowana). Obecnie znajduje się tu Muzeum Piastów Śląskich. Wewnątrz zgromadzone są zabytki związane z historią miasta i ziemi brzeskiej oraz Piastów śląskich.
Wikipedia.pl
Temat: Kalendarium
11 kwietnia jest 102. dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 264 dni.
Święta
imieniny: Anioł, Antypas, Filip, Gemma, Helena, Herman, Izaak, Jaromir, Leon, Leona i Rajner.
Kostaryka - Dzień Bitwy pod Rivas
Światowy Dzień Chorych na Chorobę Parkinsona
Międzynarodowy Dzień Solidarności Wyzwolonych Więźniów Politycznych
Dzień Radia
Wydarzenia w Polsce
1079 - Z polecenia króla Bolesława Śmiałego poćwiartowano biskupa Stanisława ze Szczepanowa.
1864 - Powstanie styczniowe: w nocy z 10 na 11 kwietnia rosyjska policja aresztowała dyktatora powstania Romualda Traugutta.
1968 - Edward Ochab zrezygnował ze stanowiska przewodniczącego Rady Państwa. Zastąpił go Marian Spychalski.
1990 - uchylono ustawę o kontroli publikacji i widowisk (cenzury).
1994 - Na Giełdzie Papierów Wartościowych miał miejsce "czarny poniedziałek".
1997 - Uchwalono ustawę lustracyjną.
Wydarzenia na świecie
1241 - Nad rzeką Sajó wojska węgierskie poniosły klęskę w bitwie z najeźdźcami mongolskimi.
1512 - W bitwie pod Rawenną wojska francuskie pokonały koalicję Świętej Ligi.
1713 - W Utrechcie podpisano pokój kończący wojnę o hiszpańską sukcesję.
1899 - Stany Zjednoczone przejęły kontrolę nad Filipinami, Guamem i Portoryko.
1941 - II wojna światowa: wojska włoskie i węgierskie najechały na Jugosławię.
1945 - II wojna światowa: wyzwolono obóz koncentracyjny w Buchenwaldzie.
1945 - Władze radzieckie aresztowały metropolitę Josyfa Slipyja i szereg biskupów grekokatolickich.
1963 - Papież Jan XXIII opublikował encyklikę Pacem in Terris.
1970 - NASA: wystartowała misja Apollo 13.
2003 - Prezydent Stanów Zjednoczonych George W. Bush ogłosił "koniec reżimu Saddama Husajna" oraz "wyzwolenie" Iraku.
Urodzili się
146 - Septymiusz Sewer, cesarz rzymski (zm. 211)
570 - Mahomet, prorok, twórca islamu (zm. 632)
1348 - Andronik IV Paleolog, cesarz bizantyjski (zm. 1385)
1357 - Jan I, król Portugalii (zm. 1433)
1769 - Jean Lannes, marszałek Francji (zm. 1809)
1771 - (lub 24 kwietnia) Samuel Bogumił Linde, polski leksykograf, językoznawca (zm. 1847)
1810 - Sir Henry Creswicke Rawlinson, angielski asyrolog, dyplomata (zm. 1895)
1852 - Leon Wyczółkowski, polski malarz, grafik (zm. 1936)
1878 - Bernard Dembek, polski duchowny katolicki, biskup łomżyński (zm. 1937)
1884 - Otto Fritz Meyerhof, niemiecki biochemik, laureat Nagrody Nobla (zm. 1951)
1895 - Juliusz Bieniek, polski duchowny katolicki, biskup katowicki (zm. 1978)
1913 - Oleg Cassini, amerykański projektant mody (zm. 2006)
1915 - Stanisław Majewski, polski prawnik, polityk (zm. 1985)
1916 - Alberto Ginastera, argentyński kompozytor (zm. 1983)
1920 - Peter O’Donnell, angielski pisarz
1924 - Zbigniew Lisowski, polski pisarz
1930 - Anton Szandor LaVey, amerykański założyciel Kościoła Szatana (zm. 1997)
1930 - Stanisław Russocki, polski historyk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego (zm. 2002)
1939 - Louise Lasser, amerykańska aktorka
1940 - Władysław Komar, polski lekkoatleta, kulomiot, mistrz Polski, mistrz olimpijski, aktor (zm. 1998)
1941 - Józef Hajdasz, polski perkusista zespołu Breakout
1944 - John Milius, amerykański reżyser filmowy
1948 - Georgij Jarcew, rosyjski piłkarz, trener piłkarski
1948 - Władysław Lisewski, polski polityk, prezydent Szczecina
1948 - Jerzy Rogalski, polski aktor
1949 - Stefan Chwin, polski pisarz, krytyk literacki, historyk literatury, grafik
1949 - Grzegorz Wasowski, polski dziennikarz radiowy, satyryk
1952 - Aleksander Maliszewski, polski kompozytor
1953 - Guy Verhofstadt, belgijski polityk, premier Belgii
1955 - Piotr Bratkowski, polski pisarz, krytyk literacki, felietonista, publicysta
1955 - Piers Sellers, amerykański astronauta
1956 - Liliana Głąbczyńska, polski aktorka
1959 - Hanna Śleszyńska, polska aktorka
1960 - Jeremy Clarkson, angielski dziennikarz telewizyjny
1960 - Jerzy Zalewski, polski reżyser filmowy
1968 - Siergiej Łukianienko, rosyjski pisarz science fiction i fantasy
1970 - Dariusz Rekosz, polski pisarz, autor książek dla dzieci i młodzieży
1971 - Tomasz Gollob, polski żużlowiec, wicemistrz świata
1971 - Oliver Riedel, niemiecki basista zespołu Rammstein
1972 - Jarosław Kukowski, polski malarz
1976 - Janne Heikkinen, fiński siatkarz
1987 - Joss Stone, brytyjska wokalistka
Zmarli
1034 - Roman III Argyros, cesarz bizantyjski (ur. 968)
1079 - Stanisław ze Szczepanowa, święty, polski duchowny katolicki, biskup krakowski, patron Polski (ur. 1030)
1512 - Gaston de Foix, francuski generał (ur. 1489)
1547 - Dorota, duńska królewna, żona Albrechta Hohenzollerna (ur. 1504)
1553 - Jerzy Logus, polski humanista, poeta (ur. ?)
1597 - Semen Nalewajko, ukraiński ataman, przywódca powstańców kozackich (ur. ?)
1861 - Tytus Działyński, polski historyk, mecenas sztuki (ur. 1796)
1903 - Gemma Galgani, włoska święta (ur. 1878)
1906 - Gieorgij Gapon, rosyjski duchowny prawosławny (ur. 1870)
1925 - Jan Styka, polski malarz (ur. 1858)
1944 - Bruno Winawer, polski pisarz, popularyzator nauki (ur. 1883)
1959 - Jerzy Kirchmayer, polski generał (ur. 1895)
1970 - John O'Hara, amerykański pisarz (ur. 1905)
1971 - Zbigniew Drzewiecki, polski pianista, pedagog (ur. 1890)
1981 - Jan Czapla, polski działacz ruchu ludowego (ur. 1912)
1984 - Władysław Liniarski, polski wojskowy, pułkownik, komendant Białostockiego Okręgu ZWZ [ur. 1897)
1985 - Enver Hodża, albański polityk, działacz komunistyczny (ur. 1908)
1987 - Erskine Caldwell, amerykański pisarz (ur. 1903)
1987 - Primo Levi, włoski pisarz (ur. 1919)
1995 - Jerzy Ambroziewicz, polski dziennikarz, pisarz (ur. 1931)
1998 - Francis Durbridge, brytyjski pisarz (ur. 1912)
1999 - Krystyna Nastulanka, polska dziennikarka, scenarzystka filmowa
2000 - Jadwiga Rubiś, polska fotoreporterka, dziennikarka (ur. 1948)
2000 - Joanna Wilińska, polska dziennikarka, satyryk, scenarzystka filmowa (ur. 1917)
2006 - Tomasz Chełmiński, polski iluzjonista (ur. 1929)
2006 - Winand Osiński, polski lekkoatleta, maratończyk (ur. 1913)
2006 - June Pointer, amerykańska wokalistka zespołu The Pointer Sisters (ur. 1953)
2006 - Proof, amerykański raper zespołu D12 (ur. 1973)
2007 - Roscoe Lee Browne, amerykański aktor (ur. 1925)
2007 - Kurt Vonnegut, amerykański pisarz (ur. 1922)
za wikipedią...
Temat: Utracone skarby Ziem Odzyskanych
Utracone skarby Ziem Odzyskanych
Paweł Piotrowski, historyk z wrocławskiego IPN 2008-07-29 21:26:45, aktualizacja: 2008-07-29 22:07:29
W imię ideologii zdewastowano krajobraz kulturowy Dolnego Śląska.
Każdy, kto dziś odwiedza Niemcy, zachwyca się krajobrazem kulturowym tego kraju, czyli piękną architekturą, wspaniałymi zabytkami i doskonale utrzymanymi wioskami, gdzie dachy pokryte są czerwoną dachówką.
Niewielu jednak wie, że przed wojną podobnie wyglądały Dolny Śląsk, Pomorze Zachodnie oraz Warmia i Mazury. Dziś na tych ziemiach wioski straszą zapadającymi się stodołami, a ruiny pałaców skrywają się głęboko w chaszczach. Zamiast zabytkowych kamieniczek w sercach miast stoją klocki smutnych, tandetnych blokowisk.
Stan tych ziem jest w decydującej mierze spuścizną okresu komunizmu i urbanistów PRL-owskiego chowu, którzy do dziś chodzą w glorii niezasłużonej chwały.
Ziemie zachodnie miały nieszczęście być pierwszymi obszarami hitlerowskich Niemiec, które "wyzwalała" Armia Czerwona. Dotknęła ich cała nagromadzona w żołnierzach sowieckich nienawiść i chęć odwetu. Bogactwo, którym szczyciły się nie tylko pałace, ale również kamienice i wiejskie domostwa, frustrowało prostych żołnierzy, którzy nie wyobrażali sobie takiego dobrobytu. Na początku 1945 roku łuny płonących starówek zwanych pochodniami zwycięstwa znaczyły niebo nad dziesiątkami miast.
Przykład Trzebnicy, miasta wsławionego bazyliką Świętej Jadwigi Śląskiej, jest tu najbardziej wymowny. Kiedy Armia Czerwona zajęła miasto, padło jedynie kilka strzałów, ale powojenna inwentaryzacja wykazała, iż zniszczeniu uległo 70 proc. zabudowy. Aby to jakoś wytłumaczyć, pojawiły się publikacje o ciężkich walkach o miasto. Tak zafałszowana historia stała się udziałem wielu innych miejscowości.
Rezydencje pałacowe i zamki palono w ramach odwetu klasowego na niemieckich feudałach, którzy rozpoczęli wyniszczająca wojnę. Ofiarą tej nienawiści padło kilkaset często bezcennych obiektów. Wśród nich znajdował się wspaniały pałac Hohenzollernów w Szczodrem (bez przesady nazywany śląskim Windsorem), przepięknie położony barokowy zamek Carolath, olbrzymia neogotycka rezydencja w Kamieńcu Ząbkowickim czy też pałac śląskiej rodziny Hatzfeldów w Żmigrodzie.
Fala dewastacji sowieckich trwała do 1946 roku. Ziemie zachodnie stopniowo były zasiedlane przez osadników, którym nowy krajobraz kulturowy wydawał się obcy i zimny. Pomimo wysiłków propagandy, która przekonywała, iż zamieszkali na ziemiach rdzennie piastowskich, architektura miast i wiosek była tak niemiecka, że dla wielu wręcz odpychająca. Do tego dochodził problem nastawienia marnie wykształconych decydentów lokalnych. Niestety, świadectwa ich głupoty do dziś dane jest nam na własne oczy oglądać. Wiele pereł gotyckiej i barokowej architektury środkowoeuropejskiej, które przetrwały wojnę oraz przejście wojsk sowieckich, popadło w ruinę z powodu zaniedbań nowych władz.
O podejściu dygnitarzy do ratowania historycznej spuścizny może świadczyć przykład Nysy, nazywanej niegdyś śląskim Rzymem. To wspaniałe miasto zostało ciężko doświadczone przez wojnę, ale przy odrobinie dobrej woli dało się jeszcze ocalić wiele bezcennych zabytków. W tym celu kierownik miejscowej pracowni konserwatorskiej, inż. Stanisław Kramarczyk zajął się zabezpieczaniem wypalonych kamienic. Jednak już w 1948 roku niejaki A. Surman, prezes miejscowego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, donosił do władz wojewódzkich, aby zaprzestano "zabezpieczania bezwartościowych obiektów". Mówiąc o bezwartościowych obiektach, Surman miał na myśli wszystkie budynki. Według niego na miano zabytku nie zasługiwała "mała mieszczańska kamieniczka wyzyskiwacza czy bogacza złotnika". A niszczejący budynek, który nie jest zabytkiem, można rozebrać.
Niestety, w owym czasie dość powszechna wśród komunistycznych elit była opinia wyrażona przez czołowego publicystę "Życia Literackiego" Bohdana Drozdowskiego, który o renesansowym pałacu w Żaganiu, autorstwa włoskiego architekta, pisał iż "jest to germańskie ponure gmaszysko". Wiele zabytków zniszczono celowo w ramach "walki klasowej z burżuazją" czy z "klerykalizmem". W 1956 roku, pomimo sprzeciwu wiceministra kultury wysadzono w powietrze zabytkowy kościół w Lubaniu, bo stał za blisko budynku komitetu partyjnego.
Jedna z działaczek w województwie wrocławskim mówiła na zebraniu poświęconemu ratowaniu zabytków, iż "...mnie, towarzysze, to cieszy, jak rozbierają te zamki, bo to ginie burżuazja". Swoistym kuriozum była sprawa niejakiego Stanisława W. z Jarocina, który podając się za agenta przedsiębiorstwa zajmującego się sprzedażą zburzonych budynków, oferował kupno wrocławskiego ratusza przeznaczonego rzekomo do rozbiórki. W całej tej sprawie nie dziwi zachowanie zawodowego oszusta, ale to że znalazł ponad 20 osób zainteresowanych ofertą zdemolowania bezcennego zabytku. W tym samym czasie inne obiekty rozbierano w świetle prawa.
Ratunek skarbom architektury przyniosła dopiero odwilż po śmierci Stalina. Wyrosło nowe pokolenie młodych historyków sztuki, którzy podchodzili do spuścizny kulturowej ze zrozumieniem, a nie lękiem. Adiunkt Muzeum Śląskiego, wówczas młody magister, Mieczysław Zlat, pierwszy pisał o "prawdziwej katastrofie zabytkowej" na ziemiach zachodnich. Wraz z innymi historykami udało mu się przekonać władze, że gotycka architektura sakralna była budowana w okresie panowania Piastów i stąd warta jest renowacji. Dla władz komunistycznych polskość była ważniejsza niż walka z religią.
Dzięki temu na ziemiach zachodnich zaczęto odbudowywać średniowieczne kościoły. Jednak lekceważona architektura mieszczańska niszczała. W miastach zaczęto wyburzać kamienice, by zrobić miejsce dla zwulgaryzowanej architektury modernistycznej, czyli betonowych pudełek bloków. Typowym przypadkiem jest Legnica, gdzie w połowie lat 60. podjęto bezprecedensową decyzję o wyburzeniu całego starego miasta. W miejsce zabytków, zespół młodych architektów zaprojektował osiedle bloków, całkowicie ignorując średniowieczny układ ulic.
Dopiero rewolucja Solidarności, a potem bolesne doświadczenie stanu wojennego spowodowały, że mieszkańcy tych ziem poczuli prawdziwą więź emocjonalną z krajobrazem kulturowym, wcześniej dla nich obcym. Teraz wyrosły całe pokolenia, dla których to Dolny Śląsk jest małą ojczyzną. W wielu miejscach rozpoczęto rewitalizację serc zabytkowych miast. Zmienia się również obraz wsi: prywatni właściciele odbudowują dwory, pałace, a nawet zamki. Niestety wiele, zbyt wiele zabytków zostało bezpowrotnie utraconych.
http://polskatimes.pl/gazetawroclawska/opinie/27899,utracone-skarby-ziem-odzyskanych,id,t.html
