Jacek Cygan teksty piosenek
Jacek Kaczmarski Nasza klasa
Jacek Kaczmarski teksty mp3
Jacek Malczewski obraz Śmierć
Jacek Wójcicki Beata Rybotycka
Jacek Ziobro minister PiS
Jacek Cygan Galeria
Jacek Kaczmarski piosenki
Jacek Kaczmarski tabulatura
Jacek Koziński Smoktunowicz
Widzisz wypowiedzi wyszukane dla zapytania: Jacek Soplica bohater patriota
Temat: Polski-"Pan tadeusz"
Witam chciałbym prości was o pomoc w odpowiedzeniu na te pytania będę bardzo wdzięczny
1)Dzieje Jacka Soplicy Wg.relacji Gerwazego i spowiedzi bohatera
[indent] a)Kim jest
b)Wzajemne relacje Jacka i Stolnika
c)Reakcja bohatera na podanie "czarnej polewki"
d)Upadek moralny
c) dalsze dzieje[/indent]
2)Kim była Telimena, co wiemy o jej przeszłości, co robi w trakcie trwania akcji
3)Zaścianek
[indent]a) Wyjaśnij termin "szlachta zaściankowa"
b)główne postacie, w jakich wydarzeniach historycznych uczestniczyli
c) Co wzięło zaścianek z Horeszkami.[/indent]
4)Jak zorganizowano zjazd, kto brał w nim udział, kto był inicjatorem, jak przebiegał i jak się skończył
5)postać Żyda Jankiela
[indent] a)dlaczego jest patriotą,jakie są na to dowody
b)po co kontaktuje się z nim ksiądz Robak
c)jaki jest jego udział w zjeździe
d) Jaką mają pozycję żydzi wśród polskiej szlachty[/indent]
6)czyim dzieckiem jest Tadeusz, a czyim Zosia, dzaczego sędziemu zależy aby się pobrali
7)na podstawie księgi VII napisz jakie wady ma szlachta, jak reagują, myślą, jakie decyzje podejmują najszybciej.
8)kim był kapitan Ryków, gdzie walczył, jaka była jego rola w zajeździe.
9)wypisz zwyczaje szlachecki i scharakteryzuj jeden z nich
za pomoc w odpowiedzi na te pytania będę bardzo wdzięczny
Temat: -Olek- Niebo wygląda inaczej
:TK - odrobina romantyzmu! Bohater romantyczny to człowiek
:niepospolity o burzliwym wnętrzu, lecz i wrażliwości, która
:prowadzi go do wewnętrznej przemiany.
:Weź tego słynnego Jacka Soplicę, który miał wyrzuty po mordzie ;),
:albo Kmicica - warchoła, a potem oddanego patriotę.
:Pozwól się ludziom zmieniać na lepsze.
:
Na lepsze znaczy na jakie? Podobne do Ciebie? Takie jak Ty? Jeszcze
inne?
Jakie?
Nigdzie nie podawałem siebie jak wzoru, skąd więc takie
przypuszczenie?
A co do pytań co jest lepsze, to nie rozumiem Twoich wątpliwości.
Co jest lepsze warcholizm czy patriotyzm, butność czy pokora?
Chyba znasz odpowiedź.
Zaintrygowałeś mnie, naprawdę.
Ciągle chciałbym Cię intrygować, ale tu naprawdę nie było
nic intrygującego. :-)
Pozdrawiam
Mark in The dArk
Temat: -Olek- Niebo wygląda inaczej
Jezeli sadzisz, ze naleze do ludzi, po ktorych tego rodzaju
wyzwiska splywaja jak woda po gesi, to sie grubo mylisz. Nie
zamierzam zas zmieniac sie akurat po to, abys sobie mogl bez
przeszkod pomarzyc, ze strasznie z ciebie mily heteroseksualista.
TK - odrobina romantyzmu! Bohater romantyczny to człowiek
niepospolity o burzliwym wnętrzu, lecz i wrażliwości, która
prowadzi go do wewnętrznej przemiany.
Weź tego słynnego Jacka Soplicę, który miał wyrzuty po mordzie ;),
albo Kmicica - warchoła, a potem oddanego patriotę.
Pozwól się ludziom zmieniać na lepsze.
Pozdrawiam.
Mark in The dArk
Temat: -Olek- Niebo wygląda inaczej
:TK - odrobina romantyzmu! Bohater romantyczny to człowiek
:niepospolity o burzliwym wnętrzu, lecz i wrażliwości, która
:prowadzi go do wewnętrznej przemiany.
:Weź tego słynnego Jacka Soplicę, który miał wyrzuty po mordzie ;),
:albo Kmicica - warchoła, a potem oddanego patriotę.
:Pozwól się ludziom zmieniać na lepsze.
:
Na lepsze znaczy na jakie? Podobne do Ciebie? Takie jak Ty? Jeszcze inne?
Jakie?
Zaintrygowałeś mnie, naprawdę.
iola
Temat: Charakterystyki bohaterów z klas 3 gimnazjum
Pan Tadeusz
Główną postacią "Pana Tadeusza" jest ojciec Tadeusza, Jacek Soplica, człowiek, który walce o wolność ojczyzny poświęcił całe swoje życie. Jacek Soplica był bratem Sędziego Soplicy. W trakcie czytania lektury poznajemy go, jako księdza Robaka, lecz jego blizny i zachowanie wskazywały na to, że nie zawsze był mnichem i w przeszłości mógł służyć w szeregach wojskowych. Ze względu na to, że zmienia on całkowicie swoje życie, zaliczamy go do postaci dynamicznych. Jacek Soplica pochodził z jednej z liczniejszych litewskich rodzin, był przedstawicielem raczej ubogiej szlachty. W młodości był ulubieńcem okolicznej szlachty. Był znany również jako "Wąsal" ze względu na swoje długie, ogromne, sumiaste wąsy od ucha do ucha. Z uwagi na swój bojowy charakter został przywódcą drobnej szlachty litewskiej i zaskarbił sobie jej zaufanie. Jacek nie działał samotnie, a poparcia swej idei niepodległościowej szukał wśród mas szlachty zaściankowej i chłopstwa, pobudzając w nich patriotyzm.
Jacek potrafił łatwo zjednać ludzi, bywał często na sejmikach, Stolnik Horeszko zabiegał o przyjaźń z Jackiem, zapraszał go na biesiady, mówił niejednokrotnie: "nie miałem przyjaciela nad Jacka Soplicę!" Jacek był potrzebny Horeszce, ponieważ miał on możliwość dowolnego manipulowania na sejmikach głosami okolicznej szlachty. Liczyły się z nim najzamożniejsze rody, ponieważ dysponował ponad trzystoma głosami na sejmikach i ponad trzystoma szablami w boju.
Jacek Soplica był z natury bardzo żywiołowy, charakteryzowały go impulsywność, porywczość i brak opanowania. Był człowiekiem kłótliwym, gwałtownym, nieokiełznanym i samowolnym, działał dla swej władzy i sławy. Był powszechnie znany jako awanturnik, warchoł, paliwoda, zabijaka i zawadiaka. Cechowała go również śmiałość, którą przejawiał w licznych potyczkach, porachunkach i pojedynkach ze szlachtą. Był świetnym strzelcem i szermierzem, najlepszym na Litwie.
Dzięki tym wszystkim cechom bała się go cała szlachta. Był to jednak mimo wszystko człowiek szczery, otwarty oraz prostolinijny. Jacek Soplica był człowiekiem ufnym, ale jednocześnie mało podejrzliwym i bardzo naiwnym.
Pod względem usposobienia Jacek Soplica posiadał wiele osobistych zalet, do których można zaliczyć między innymi szczere oddanie ojczyźnie, co wskazuje na to, iż był on zdolny do najwyższych poświęceń. Wady jego charakteru to pycha, pyszałkowatość, przemądrzałość, zaczepność, kłótliwość, zbyt duża pewność siebie, a także pijaństwo, co było definitywnie najgorszą z jego cech.
Jacek Soplica w młodości zakochał się w Ewie, córce Stolnika Horeszki. Dumny magnat nie zgodził się oddać ręki córki ubogiemu szlachcicowi i wolał unieszczęśliwić oboje wydając Ewę za mąż za bogatego kasztelana. Tymczasem Jacek ożenił się z pierwszą napotkaną na drodze kobietą, która urodziła mu syna Tadeusza i w krótkim czasie zmarła. Urażona ambicja Jacka Soplicy doprowadziła go do krwawej zemsty. Niejednokrotnie błąkał się w okolicy zamku Horeszków nie mogąc pogodzić się ze stratą Ewy. Pewnego razu był mimowolnie świadkiem tryumfalnego odpierania przez Horeszkę ataku Moskali na zamek. Emocje spowodowane wyrządzoną przez Horeszkę krzywdą zwyciężyły. Jacek w porywie gniewu wymierzył, a oddany strzał niestety okazał się celny. Zabójstwo Stolnika Horeszki spowodowało przełom i głęboką przemianę w życiu Jacka, tym bardziej iż wzięto go za stronnika Moskali i posądzono o zdradę narodu.
Następstwem tej wielkiej przemiany była ucieczka z kraju, udanie się do Legionów, postanowienie poprawy i wstąpienie do zakonu. Jacek od tego czasu, na znak pokory, zwał się "Robakiem", by dobrymi przykładami i walką za ojczyznę odpokutować za grzechy swojej młodości. W Legionach działał jako emisariusz, przenosząc wiadomości, co bywało nieraz bardzo niebezpieczne. Był kilkakrotnie ranny, aż wreszcie w przebraniu księdza Robaka powrócił na Litwę, gdzie ze specjalną misją miał organizować powstanie, którego wybuch był naznaczony na moment wkroczenia wojsk napoleońskich. Jacek z narażeniem życia wędrował od dworu do dworu, w karczmach wiejskich agitował chłopów do powstania. Nawet własnemu synowi Tadeuszowi nie wyjawił kim jest, chociaż niejednokrotnie bardzo tego pragnął.
Moim zdaniem Jacek Soplica jest wzorem prawdziwego patrioty, który wszystko poświęcił w służbie ojczyźnie. Jacek jest postacią dynamiczną, gdyż jego charakter kształtuje się w trakcie trwania akcji utworu. Mickiewicz w swoim utworze świadomie podkreśla jak wielkie znaczenie w życiu człowieka odgrywa służba i poświęcenie dla ojczyzny oraz żarliwy patriotyzm, co powoduje, że przebaczamy Jackowi wszystkie grzechy jego młodości i stawiamy go w grzędzie tych bohaterów literackich, którzy stanowią dla nas wzory osobowe.
Temat: Pan Tadeusz - Dwór Sopliców
Opis dworku szlacheckiego na podstawie „Pana Tadeusza”
Adam Mickiewicz w swoim utworze pt. "Pan Tadeusz" zawarł obraz szlacheckiego dworku w Soplicowie oraz ludzi zamieszkujących go. Mieszkańcy Soplicowa byli patriotami, kultywowali stare tradycje oraz szlacheckie obyczaje. Dwór w Soplicowie był przykładem, że istnieją jeszcze miejsca, w których tradycje są świętością, a ich mieszkańcy są patriotami, kochają ojczyznę, szanują obyczaje i kulturę swojego kraju, a do tego są mężni i waleczni. Określenie Soplicowa nadane przez Bartka Prusaka jest jak najbardziej słuszne. Mężczyzna nazwał go "centrum polszczyzny".
Wnętrze dworku w Soplicowie odzwierciedlało wielki patriotyzm oraz polskość. Świadczyły o tym obrazy na ścianach. Były to portrety przywódców oraz narodowych bohaterów - Kościuszki, Rejtana, Jasińskiego oraz Korsaka. W dworku w Soplicowie znajdował się stary zegar kurantowy, który wygrywał "Mazurka Dąbrowskiego", narodowy hymn polski.
Gospodarzem soplicowskiego dworku był Sędzia. Sędzia kultywował polskie tradycje i obyczaje, m. in. zwyczaj polskiej gościnności. Soplicowska brama zawsze była otwarta, czekając na gości, gdyż zgodnie z zasadą gościnności każdego przyjmowano z życzliwością. W dworku szlacheckim często odbywał się biesiady, na których spotykała się nie tylko rodzina, ale i sąsiedzi oraz znajomi. Goście byli sadzani za stołem według określonego porządku. Kryterium przydziału miejsca był wiek i sprawowany urząd. Obyczajów przestrzegano także przy wspólnym posiłku. Mężczyźni usługiwali kobietom. Przy stole toczyły się rozmowy na temat gospodarstwa, polityki, a także na temat polowań. Na biesiadach zawsze były podawane tradycyjne dania oraz miód i wino. Wszystkie potrawy podawano na tradycyjnej, starej, rodzinnej porcelanie.
Mieszkańcy dworku szlacheckiego podtrzymywali też zwyczaj polowania. Polowania odbywały się wcześnie rano. Zaczynały się o świcie mszą świętą w intencji dobrych łowów, natomiast kończyły się graniem na rogu. Po powrocie z polowania następowała staropolska myśliwska uczta.
Mieszkańcy Soplicowa nie ulegali francuskiej modzie. Nosili narodowe stroje: kontusze i żupany.
Nie tylko wystrój soplicowskiego dworku, ubiór jego mieszkańców czy tradycje odzwierciedlały patriotyzm. Przejawiał się on również czynną działalnością na rzecz narodu. Jednym z mieszkańców Soplicowa był Jacek Soplica, późniejszy Ksiądz Robak. Jacek Soplica, niegdyś warchoł i hulaka, przeobraził się w działacza politycznego. Był emisariuszem. Bohater wstąpił do legionów, brał udział w walkach napoleońskich. Kilka razy odniósł w walkach rany. Jako Ksiądz Robak był cichy, skromny i pokorny. Powrócił na Litwę jako anonimowy człowiek, ukryty pod habitem. Pod takim przykryciem zwalczał szlacheckie przywary. Tępił anarchię, warcholstwo, a także szlachecką prywatę. Nawoływał szlachtę oraz chłopów do powstania. Jego działalność była bardzo niebezpieczna, Ksiądz Robak narażał swoje życie. Do końca zycia miał nadzieję na odzyskanie niepodległości przez ojczyznę.
Sędzia był bardzo dobrym gospodarzem. Troszczył się o swoich poddanych. Nie wykorzystywał chłopów, był bardzo ludzkim panem. Przestrzega tego, by chłopi nie pracowali dłużej niż od wschodu do zachodu słońca, nie chciał też żeby mu się kłaniali do ziemi. Zabraniał tez polowań na chłopskich polach.
Soplicowski dwór szlachecki był ostoją polskości. Mieszkańcy Soplicowa kultywowali tradycje i zwyczaje polskie, a także poświęcali się działalności na rzecz ojczyzny. Bartek Prusak nazwał Sopliców "centrum polszczyzny", o czym już wspominałam, gdyż tam się "człowiek napije, nadysze Ojczyzny!".
