Widzisz wypowiedzi wyszukane dla zapytania: Jak Działa Suwmiarka

Moje obserwacje?
Kiedys na zaocznych byly wymagania ciut nizsze niz na dziennych. Obecnie
sa jeszcze mniejsze, a i programy sa sporo odchudzone. (Podejrzewam, ze
i na dziennych tez.) Dobrym przykladem bylo dla mnie laboratorium
odlewnictwa (niezaliczone na dziennych, zaliczone w pierwszym podejsciu
do zaocznych i ponownie na zaocznych), na ktorym usunieto wiekszosc
odlewania i innych pracochlonnych czy bardziej ryzykownych zadan.
(Badania laboratoryjne mas formierskich na przyklad.)
Moim zdaniem obecne studia inzynierskie maja wartosc dawnych porzadnych
technikow. A przynajmniej daza w tym kierunku...


Też bym sie skłaniał ku takiej ocenie.

| Twoje studia inzynierskie sprzed lat swoim zakresem
| najprawdopodobniej pokrywaja obecne inzynierskie
| i magisterskie razem.


Chyba coś w tym jest prawdy.
Tylko MES-u jest więcej, ale to spowodował rozwój technik
komputerowych.
...................

-mlodziez swiezo po maturze (srednia wieku ~20lat)


I co takiego nauczać ? Nauki podstawowe można "pobrać" z książek,
"Wikipedii" (?), nie zawsze poprawnych.
Ale  tych technicznych jak uczyć ? jak pokazać? jak  sprawdzić
samodzielność wykonania projektów ?
Kiedyś był wymóg by kandydat na studenta zaocznego legitymował się
minimum dwuletnim stażem w zawodzie w kierunku który chce studiować.
Był zobowiązany co rok, by otrzymać wpis na kolejny  dostarczyć takie
świadectwo od pracodawcy.  Nie mogła sytiować zaocznie np. mechaniki
referentka nawet od głównego technologa czy gł. konstruktora.  A powód
był prosty.  Zaocznym nie było potrzeba nauk z tego czym się różni
suwmiarka od mikrometru, jak wydląda frezarka i czym sie różni oid
strugarki czy dłutownicy,  jak wygląda karta technologiczna czy układ
pasowań. Oni to już mieli opanowane i w małym palcu, jak frez palcowy
czy pogłębiacz.
Stąd rozłożenie godzin na podstawowe i  techniczne mogło być inne,
korzystne dla studiujących.

-mlodziez po jakims liznieciu studiow dziennych (~25lat)


To najczęściej ci, co odpadali na naukach podstawowych. Za to na
technicznych byli taak samo "zieloni" jak referentki.

-mlodziez ;) pracujaca, potrzebujaca sie doksztalcic z roznych wzgledow
(~35lat).


Ci są  najlepiej przygotowani do takiej formy studiowania.

Roznica mentalna pomiedzy ta trzecia grupa a mlodzieza z dwoch
pierwszych grup jest porazajaca. Oni nawet zasady "trzech Z" nie
zamierzaja stosowac. Co najwyzej "SZZ" - sciagnac, zaliczyc, zapomniec.


Poszerz o jeszcze jedno  Z  ściągnąć (kupić, przepisać z "Wiki" ),
zaliczyć, ZAPIĆ, zapomnieć.

I generalnie wszystkie zajecia uwazane sa przez nich za niepotrzebne.


To  jest porażające ! Nic im nie jest potrzebne tylko KWITY.

Moze to tylko ja taki naiwny jestem, ze laboratoria sa bardzo ciekawe i
stanowia esencje studiowania? :)


I ćwiczenia  z tych praktycznych zastosowań zdobytej już części
wiedzy.
A te ćwiczenia zaoczniacy pracujący w fachu  stosują omal na drugi
dzień po wykładzie. I to jest dopiero szkoła .
Ci ągłe konfrontowanie  wiedzy nabytej z jeszcze potrzebną do nabycia.
Z praktycznym zastosowaniem.

Uczenie zaocznych jest  kłopotliwe. Nie wszyscy chcą wykładać takim.
Bo taki co widział jak to się robi, jak działa, jak się psuje,  może
postawić kłopotliwe pytanie co wprawi  nauczyciela w zakłopotanie. Dla
tego wykładowcami na takiej formie uczenia powinni być:
- najlepsi dydaktycy, bo czasu jest mało i objaśniać trzeba porządnie.
-  bardzo dobrze znający praktyczne stosowanie wiedzy.  Ci co mają
fabrykę, biuro projektów, budowę, .. w jednym palcu. Nie tylko jako
doradcy do czegoś tam.
- i co jest bardzo istotne wielką wiedzę w wykładanej dyscyplinie
poszerzoną o  peryferie dyscyplin pokrewnych.
Takich studenci zawsze będą szanować,  wspominać latami mówiąc o nich
MÓJ PROFESOR.

Pozdrawiam.
W.Kr.

ale nie ma to znaczenia, pytalem tylko o maski do PCB...zamowilem
odpowiednai ramke. zrobia mi ja na dniach..zobaczymy jak wyjdzie..


I fajnie ze tak ładnie wychodzi. Ja jednak będę trzymał się tego co pisałem
wcześniej. Tym bardziej ze wycinaja mi blachę na oryginalnym ploterze tnącym
laserem. Nie jest to popierdułka wielkości kartki papieru. Jak pierwszy raz tam
byłem to spytalem tego co obsluguje z jaka to dokladnością tnie. 0,1 mm
odpowiedział. I faktycznie jak zmierzyć to jest wszystko wycięte z taką
tolerancją. Na dodatek tam nie ma oddzialywania narzędzia na materiał. Nie ma
drgan związanych z obróbką. Moje doświadczenia z obrabiarkami mówią ze
osiągnięcie dokladności jak w tym przykładzie to żywa fikcja literacka
wynikająca z przeliczenia ze jak silnik obróci się o 1/200 obrotu i jak się to
przeloży na skok śruby to wyjdzie jakaś obliczeniowa dokladność. Na dodatek nie
ma możliwości zmierzenia rzeczywistej dokladności. Bo narzędzia do tego
potrzebne kosztują więcej niż mini frezarka. Tomek

| Mi potrzebnny jest sam schemat.......
| czy wiecie skad mozna go znalesc?

| Ogolne informacje sa na
| sajtach producentow ale nikt ci nie udzieli informacji jesli nie jestes
| powaznym klientem :-)

Aha i jeszcze :-) Nie jest w ani moim ani kogokolwiek interesie, co podpisal
NDA, udzielanie informacji. Nie wcale z powodu kar za ujawnienie a z powodu
konkurencji. Nie zalezy mi, zeby wszyscy mieli do wszystkiego dostep i znali
szczegoly dzialania wszystkich scalakow. I to nie jest zadna zla wola, o co
mnie opluto, tylko zwykle prawa rynku. Dzisiaj jak to sie mowi "jestes
nikim", a jutro zaczniesz kopiowac moje wyroby i sprzedawac o polowe taniej
! :-) Taki lajf niestety :-)

Juliusz


Temat ("taki lajf") jest hmmm... wielce, acz zdecydowanie i to
_dość_subtelnie_ dyskusyjny... :-)))
A to dlatego, że popełniasz pewien 'drobny' błąd - można go nazwać
np. projekcją. Tzn. fakt, iż jesteś w stanie opanować wiele trudnych
spraw - dość podświadomie przypisujesz innym. A prawda jest taka, iż
większość, nawet gdyby im stado profesorów wbijało 'wiedzę' młotkami
do głowy i tak jej nie będzie w stanie ani opanować, ani praktycznie
wykorzystać ...
Chociażby: spora grupa informatyków nigdy w życiu nie dotknie lutownicy,
całkiem dużemu procentowi elektroników na suwmiarce do końca życia będą
wychodzić omy itd. itp. ;-)))

Po prostu istnieje pewien poziom komplikacji produktu, powyżej której
zdecydownie opłacalna jest jak najdalej idąca współpraca miast głupiej
konkurencji...
Rzeczywista konkurencja/walka istnieje tylko tam, do czego mają dostęp
(intelektualny) wszyscy... (np. 1. nacisnąć cyngiel; 2. ukraść) czyli
najczęściej na b. prymitywnym poziomie... (zaraz po cynglach i złodziej-
stwie... poziomie prostego handelku). Ale z powodu internetu (mam nadzieję)
rynek dla imć _wyłącznie_handlowców_ dość szybko się skurczy do rzeczywistych
debili uwielbiających kupować ... przede wszystkim perkal i paciorki... wedle
reklam z TV.
Bo _JUŻ_ z powodu interqu powoli zaczyna działać m.in. bezpośrednia demo-
kracja (jeszcze nie u nas), i dokładnie na tej samej zasadzie rozwinie się
bezpośrednia sprzedaż 'u producenta'.

A 'manewry z tajemnicami' uprawiają najczęściej ci, co mają niezbyt czyste
sumienie (świadomie bądź nie; chociażby dlatego, że zbyt dużo i niezbyt
czysto zerżnęli od konkurencji - to dotyczy fabryk) albo ci, co w istocie
sami zbyt nisko oceniają swój poziom (a to już może dotyczyć Ciebie)...
-------
Wybacz mi ten tekst (być może jest dla Ciebie nieciekawy), ale ... kilka-
naście lat temu uczyli mnie w szkółce, iż za powodzenie przedsięwzięcia
technicznego odpowiadają następujące 'składowe':
1. Czynnik ludzki
2. coś tam...
3. coś tam...
itd.
Punkty 2- są mało ważne, bo jak ktoś kuma pierwszy to bez problemu
sam odkryje wszystkie inne... :-)))
Czym dłużej żyję, tym powyższe nabiera większego sensu...

Pozdrawiam
JeT.

P.S.
A'propos GPS-a (dla potrzebujących jakowegoś schematu): poszukajcie
pdf-a SAA1575HL (i UAA1570HL) Philipsa. (Jak ktoś przy okazji znajdzie
coś bliższego n/t. SAF1576 tj. GPS-a drugiej generacji u Philipsa -
będę zobowiązany za informacje...)

Po pierwsze - wiesz przecież, że "najłatwiejszy" nie
znaczy wcale "łatwy". "Najłatwiejszy" - bo jedynie
warsztat można "nabyć", w odróżnieniu od talentu i
"serca" (rozumianego przeze mnie, a i pewnie przez
Ciebie, jako szczególny typ wrażliwości). Tak więc
warunkowo zgadzam się z wieloletnią pracą itd. itp.
Z "najmniej istotny" sprawa jest nieco trudniejsza, bo
jak dotychczas nie wymyślono odpowiedniej suwmiarki :-).
A więc co mam na myśli? Ano fakt, że bywały i bywają
przypadki, gdy talent wystarcza. Talent, to również
intuicyjna sprawność językowa, to między innymi wrodzona
zdolność do wyboru środków wyrazu najwłaściwszych w
danej chwili i w danym miejscu. Talent może wystarczyć,
warsztat - nigdy. Czy sądzisz, że kilkunastoletni
Rimbaud rozczytywał się w podręcznikach pod tytułem "Jak

Tuwim na wierszach Leśmiana, i choć
nigdy Lesmiana do końca nie zrozumial, to i tak wiele
zyskał". I pozostał tylko Tuwimem. Lecz ciekawe, od kogo
pobierał nauki Leśmian? Pozostawał u swych początków pod
wpływem Chlebnikowa, lecz czy to były "studia
warsztatowe"? Śmiem wątpić. Nie, nigdy nie zgodzę się z
tezą, że kogoś można nauczyć pisać wspaniałe wiersze;
wiersze poprawne - zgoda, lecz nie wielkie lub chociażby
poruszające. Czy chcemy tego czy nie chcemy - to kwestia
genów, a cała reszta pachnie mi plastikowo-fastfudową
lipą.

: Poza tym w jakiż to sposób chciałbyś oddzielić
: "talent" od "warsztatu". Czy ktoś nazwie
"utalentowanym"
: poetę, któremu rozłazi się forma i który popełnia
: błędy językowe?

Ależ właśnie nie oddzielam. Twierdzę tylko, że uważam za
lipę próby "nauczania" takich rzeczy, jak "warsztat".
Autor utalentowany opanowuje takie sprawy, powtórzę,
intuicyjnie. Po prostu wystarcza do tego czytanie dobrej
poezji, a uwagi typu "przecinek w trzeciej linijce od
końca powinieneś zastąpić średnikiem" są - z punktu
widzenia Wielkiej Poezji -bezwartościowe. Podobnie nie
jest potrzebna znajomość teorii gramatyki do
posługiwania sie piękną polszczyzną i odwrotnie -
gramatyka elokwencji nigdy nie zastąpi.

: Przykładem poezji dobrej warsztatowo i pisanej bez
: talentu są  wiersze Włodzimierza Holsztyńskiego; z
: reguły drewniane, nieporuszające i bez polotu.
: Pozbawione właśnie tego czegoś co sprawia, że
: rzemieślnik staje się artystą.
:
: No i tu się też nie zgodzę. Moja obecność
: na php nauczyła mnie jednego:
: "LUDZIE SĄ RÓŻNE"
: a co gorsza każdy jest obdarzony
: nieco inną wrażliwością. Czy z faktu,
: że nie działa na mnie np. Wojaczek
: cokolwiek wynika? Wynika tylko to, że
: jestem niekompatybilny z Wojaczkiem.
: Wiele razy widziałem na php wiersze,
: które mnie absolutnie nie ruszały
: a które wzbudziły czyjś szczery entuzjazm.
: Dlatego nie odsądzałbym kogoś
: od posiadania talentu tylko na podstawie
: własnego odbioru jego wierszy.

Oj, pachnie mi to niebezpiecznym relatywizmem
estetycznym! :-) Z faktu, że każda potwora znajdzie
swego amatora ma wynikać, że ja mam stawiać ową potworę
na równi z Kasią Hepburn?! Nie, nie zgodzę się nigdy, że
nie ma pięknych kobiet (tylko czasem wina brak). One
ISTNIEJĄ OBIEKTYWNIE podobnie, jak istnieją wspaniałe
wiersze. Entuzjazm innych? Tak, znam to; sam będąc
akurat wojaczkowrażliwy wykazuję oporność na powszechnie
wielbioną poezję Herberta. Lecz, Heniu, nie oszukujmy
się; to zupełnie inna sprawa, to się CZUJE. Dobra poezja
dociera do nas sobie znanymi kanałami i tak naprawdę nie
musi nas rajcować, byśmy ją byli w stanie sprawiedliwie
ocenić. Całkiem na zimno, i absolutnie wbrew swojej
wrażliwości, ja właśnie doceniam poezję Herberta -
akurat w przeciwieństwie do twórczości WH :-)).

Tomaszek